مقایسه اثر گرانی سترون 3mg و متوکلوپرامید 10mg در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین عمل سزارین تحت بی حسی نخاعی در بیمارستان جواهری
پایان نامه
- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران - دانشکده پزشکی
- نویسنده نیما حسین زاده آذری
- استاد راهنما هلن همیری
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1389
چکیده
هدف: در این مطالعه به مقایسه اثر گرانی سترون mg3 و متوکلوپرامید mg10 در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین عمل سزارین تحت بی حسی نخاعی در بیمارستان جواهری پرداختیم. روش مطالعه: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور می باشد. بیماران قبل از انجام اسپاینال به صورت تصادفی ساده متوکلوپرامید وریدی با دوز mg10 و یا گرانی سترون وریدی با دوز mg3 دریافت می نمودند و تحت مونیتورینگ از نظر تهوع و استفراغ در حین عمل قرار می گرفتند. نتایج: تهوع در سزارین فعلی در 28 نفر (56 درصد) در گروه متوکلوپرامید و 8 نفر (16 درصد) در گروه گرانی سترون وجود داشت که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p=0.0001). استفراغ در سزارین فعلی در 15 نفر (30 درصد) در گروه متوکلوپرامید و 1 نفر (2 درصد) در گروه گرانی سترون وجود داشت که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p=0.0001). نتیجه گیری: در انتها با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آن با سایر مطالعات می توان چنین نتیجه گرفت که داروی گرانی سترون دارای اثر ضد تهوع و استفراغ خوبی در فاز حین عمل سزارین تحت بیحسی اسپاینال است.
منابع مشابه
مقایسه اثر اندانسترون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین عمل سزارین تحت بیحسی نخاعی
سابقه و هدف: تهوع و استفراغ از عوارض ضمن عمل سزارین تحت بیحسی نخاعی می باشد و روش های متفاوتی جهت پیشگیری از آن پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه مقایسه اثرات اندانسترون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین عمل سزارین تحت بیحسی نخاعی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار دوسوکور بر روی 150 بیمار کلاس 1 و 2 که جهت عمل انتخابی سزارین تحت بیحسی نخاعی قرار گرفتند، ...
متن کاملمقایسه اثر ترکیب متوکلوپرامید - دگزامتازون و اندانسترون در پیشگیری از تهوع و استفراغ عمل جراحی سزارین تحت بی حسی نخاعی
مقدمه: تهوع و استفراغ یکی از عوارض بی حسی نخاعی در جراحی سزارین می باشد. هدف این مطالعه، مقایسه اثرات ترکیب متوکلوپراماید - دگزامتازون با اندانسترون در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین بی حسی نخاعی برای جراحی سزارین بود. روش کار: در این مطالعه، 212 خانم حامله (17 تا 45 سال) کاندید عمل جراحی سزارین الکتیو با کلاس فیزیکی (asa) 1 و 2 به صورت تصادفی وارد کارآزمایی بالینی دوسوکور شدند. قبل از انجام بی ...
متن کاملمقایسه اثر اندانسترون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین عمل سزارین تحت بیحسی نخاعی
سابقه و هدف: تهوع و استفراغ از عوارض ضمن عمل سزارین تحت بیحسی نخاعی می باشد و روش های متفاوتی جهت پیشگیری از آن پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه مقایسه اثرات اندانسترون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین عمل سزارین تحت بیحسی نخاعی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار دوسوکور بر روی 150 بیمار کلاس 1 و 2 که جهت عمل انتخابی سزارین تحت بیحسی نخاعی قرار گرفتند، ...
متن کاملمقایسه اثر متوکلوپرامید و دوز کم پروپوفول در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل سزارین
Background and Aim: Nausea and vomiting after surgery and anesthesia, cause longer stay of the patient in recovery room and also leads to complications such as electrolyte disturbances, dehydration, hemorrhage from the site of sutures and pulmonary aspiration. This study compared the preventive effect of metoclopramide and low-dose propofol on nausea and vomiting after cesarean section.. ...
متن کاملاثر داروهای متوکلوپرامید و پروپوفول همراه با دگزامتازون بر میزان تهوع و استفراغ بعد از عمل در بیماران تحت بی حسی نخاعی
سابقه و هدف: یکی از شایع ترین عوارض بعد از بی حسی نخاعی، تهوع و استفراغ است که می تواند باعث اسپاسم، هیپوکسی و آسپیراسیون ریوی شود. این خطر در بیماران معده پر، ترومای چشم، ضربه سر، سزارین و لاپاراسکوپی بیشتر است. هدف از این مطالعه تأثیر دو داروی متوکلوپرامید و پروپوفول همراه با دگزامتازون بر میزان تهوع و استفراغ بعد ازعمل در بیماران تحت بی حسی نخاعی می باشد. مواد و روشها: مطالعه به صورت کارآز...
متن کاملمقایسه داروهای اندانسترون، متوکلوپرامید و دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ در کودکان تحت عمل جراحی استرابیسم
Background and Objectives : Post operative nausea and vomiting (PONV) are important complications of surgeries causing an unpleasant experience for many patients and may lead to a delays in the discharge from hospital. Different medical and non-medical interventions are applied to prevent this problem. In this study, we compared the antiemetic effects of ondansetron, metoclopramide and dexame...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران - دانشکده پزشکی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023